Relatieve bijdrage van formele leiders en leiders binnen het team
Na de afzonderlijke analyses die we hebben uitgevoerd voor zowel formele leiderschapsrollen als leiderschapsrollen binnen het team, waren we ook geïnteresseerd in het onderzoeken van hun relatieve bijdrage aan de verschillende uitkomsten. Deze analyses omvatten beide leiderschapsrollen. Aangezien echter niet alle deelnemers zowel de vragen met betrekking tot de formele leiderschapsrollen als de leiderschapsrollen binnen het team hebben ingevuld, konden we slechts een beperkte subset van deelnemers opnemen die ervoor kozen om beide in te vullen. Specifiek konden we 397 deelnemers opnemen in onze analyses.
Aangezien de meeste van deze deelnemers behoorden tot ofwel een ATP-team of een onderzoeksteam, zullen we gedetailleerde analyses verstrekken voor elk van deze groepen afzonderlijk. De andere groepen (bestuursteams en POC's) werden niet afzonderlijk geanalyseerd omdat hun steekproefgrootte te klein was om betrouwbare resultaten te produceren.
We hebben lineaire regressiemodellen getest om te onderzoeken in hoeverre de gemiddelde waargenomen leiderschapskwaliteit van zowel formele leiders als leiders binnen het team (over alle rollen heen) de verschillende uitkomsten voorspelde.
De significantieniveaus zijn gezet op *p < .05, **p < .01, en ***p < .001.
Relatieve bijdrage aan teamidentificatie
Relatieve bijdrage aan werktevredenheid
Relatieve bijdrage aan werkbevlogenheid
Relatieve bijdrage aan teamsamenhang
Relatieve bijdrage aan organizational citizenship behaviour
Relatieve bijdrage aan teameffectiviteit
Deze lineaire regressiemodellen onthullen dat zowel formele leiders als leiders binnen het team unieke bijdragen leveren aan elk van deze uitkomsten. Wat betreft teamidentificatie, teamcohesie en organisatieburgerschapsgedrag hebben leiders binnen het team een grotere invloed, zowel in onderzoeksteams als ATP-teams. Voor werkbetrokkenheid hebben leiders binnen het team een grotere bijdrage in onderzoeksteams, terwijl formele leiders een grotere bijdrage hebben in ATP-teams. Het omgekeerde is waar voor werktevredenheid. Wat betreft teameffectiviteit zijn de bijdragen van beide leiders vergelijkbaar in onderzoeksteams, maar binnen ATP-teams is de bijdrage van leiders binnen het team aanzienlijk groter.
Effecten controleren voor moderatoren
Om te onderzoeken of de effecten die zijn waargenomen in bovenstaande modellen werden beïnvloed door andere factoren, hebben we de modererende effecten onderzocht van de volgende variabelen:
- Leeftijd
- Geslacht
- Teamgrootte
- Teamanciënniteit
- De hoeveelheid face-to-face versus digitale contact met de formele leider
- De hoeveelheid face-to-face versus digitale contact met individuele teamleden
- De hoeveelheid face-to-face versus digitale contact met het hele team
Om ervoor te zorgen dat we een voldoende grote steekproefgrootte hadden, hebben we de mogelijke moderatoreffecten afzonderlijk getest voor formele leiderschapsrollen en leiderschapsrollen binnen het team. Dit stelde ons in staat om alle deelnemers op te nemen die de vragenlijst hadden ingevuld voor formele leiders of leiders binnen het team, in plaats van alleen een subset die op beide secties had gereageerd.
Op basis van deze analyses konden we de volgende conclusies trekken:
- Noch de formele leiderschapsrollen, noch de leiderschapsrollen binnen het team verloren hun significantie als directe voorspellers voor een van de resultaten in de modellen die elk van de moderatoren omvatten.
- Geslacht, teamanciënniteit, teamgrootte en de hoeveelheid face-to-face contact versus digitaal contact met zowel de formele leider als teamleden (zowel individuen als het hele team) hadden geen significante invloed op het effect van de waargenomen leiderschapskwaliteit op één van de uitkomsten (dat wil zeggen, teamidentificatie, werktevredenheid, werkbevlogenheid, teamcohesie, organizational citizenship behaviour of teameffectiviteit).
- Leeftijd vertoonde één klein negatief interactie-effect, wat aangeeft dat voor werkbevlogenheid het effect van de waargenomen leiderschapskwaliteit van leiders binnen het team iets afneemt naarmate de leeftijd toeneemt (β = -.09). Er werden geen andere significante interactie-effecten gevonden voor leeftijd.
Over het algemeen kunnen we concluderen dat de bevindingen uit de eerder getoonde regressiemodellen onaangetast waren door de hierboven genoemde moderatoren, met uitzondering van het feit dat oudere personen iets minder beïnvloed leken te worden door de leiderschapskwaliteit van de leiders binnen hun team wat betreft werkbevlogenheid. Er werden echter geen andere leeftijdsgerelateerde effecten gevonden.